META is een beweging voor meta-architectuur die door te bouwen haar visie op architectuur tracht uit te dragen.
META staat voor een hernieuwde interesse in het bouwproces, interesse voor de architectuur zelf.
META wil zonder theoretisch tijdverlies vanuit de reële, praktische problemen architectuur maken die het banale overstijgt.
META houdt van moeilijke klanten met hoge eisen en een duidelijke visie.
META denkt niet doelloos en tijdrovend na of handelt niet overhaast.
META onderhandelt.
META tracht alle gegevens in één verhaal te herschrijven zonder zich te bekommeren om dure en ingewikkelde trends.
META bouwt dan in één daad.
Tijdloos.

We leven in een open tijd. Alles mag en kan of is al eens geweest.
Er zijn nauwelijks nog culturen en er zijn in het geheel geen stijlen meer.
Modern en klassiek zijn vage begrippen.
De architectuur is het noorden kwijt.
Het is ofwel uitgedroogd functionalisme dat denkt dat de vorm uit de functie volgt, ofwel opgeblazen formalisme dat denkt dat de vorm de functie bepaalt.
Boven, over en na deze architectuur staat de meta-architectuur.
De meta-architectuur denkt na over architectuur, door architectuur te plegen, door te bouwen.
Ze vertelt over ontwerpen in het ontwerp.
Theorie en praktijk, ontwerp en kritiek, denken en handelen vallen samen.
De meta-architectuur is een meta-modernisme.
Metamodern zijn betekent : de inhoud van de term modern laten verdwijnen door in elke opdracht telkens weer op een andere manier modern te zijn.
De meta-architectuur verkoopt geen oplossingen en beantwoordt geen vragen.
Ze verantwoordt alle vragen in een zinvol geheel.
De meta-architectuur verwerpt geen enkele functie en ontwerpt geen enkele vorm.
De vorm vormt de functie die fungeert als vorm.
Het gebouw is een beschouwing over bouwen.

Antwerpen, november 1991.